Kiedy dogasną fajerwerki Sylwestrowych spotkań, kiedy przyjdzie konsumować zwykłość, kiedy przejrzyjmy otrzymane serdeczności i te, które przekazaliśmy, czy obok : „dużo pieniążków i zdrowia-bo zdrówko najważniejsze”, znajdziemy mobilizującą nadzieję, iż:

* Nastąpi przyspieszone parowanie wody sodowej i buty z libertyńskich głów, wpatrzonych w słoneczko New Age, a lewactwo moralne przestanie bić się nałogowo w cudze piersi za brak wiedzy, wyobraźni, sprawności intelektualnej i dogmatyzm?

* Skończy się majstrowanie przy klasycznej i sprawdzonej konstrukcji gmachu moralności, piękna i  s e n s u, utną „pieriestrojki” wg szablonów coraz bardziej wyuzdanych mód, lansowanych przez autorytety z samomianowania? * Profesjonalizm przestanie być jedynie zawodowstwem w słowotoku?

* Prawica stanie się rzeczywiście synonimem szlachetności, roztropności, wytrwałości, umiłowania prawdy, narodu i ojczyzny-po prostu prawości?

* Fundamentem owej prawości będzie Dekalog, a celem realizacja dobra wspólnego?

* Patologie zostaną konsekwentnie zdiagnozowane, nazwane, zmarginalizowane i leczone?

* W tym działaniu podstawą stanie się rzetelna informacja, klasyczna powszechna edukacja-formacja ?

* Jałową papkę obrazkowej nierzeczywistości i pragmatyzmu „kasy”, zastąpi wiedza o sensie życia i krytyczny realizm człowieka myślącego? Pictosferę-logosfera?

* Potrafimy przenieść przebudzoną świadomość na organizację obywateli dla odbudowy domu ojczystego, na wybór prawdziwych elit, do strzeżenia interesów Polski, Polaków i tych wszystkich, którzy w tej budowli zechcą być jego lojalnymi, solidarnymi mieszkańcami? Dla dobra „tego Kraju”, „tej Europy” i „tego Świata”. Oraz tamtego. Którego realizacja zaczyna się już tutaj.

No to na Nowy Rok wystarczy. Aż nadto.
        
Krzysztof Nagrodzki

Publikacja: N. Myśl Polska nr 1-2  z 4-11 01 2004r.